Erg wakker worden wilde ik niet deze morgen. Ik voelde me lichtelijk beroerd toch een koudje gevat in de regen helaas. Maar dit was wel een van de dagen waarop we dingen gingen doen waarop ik me enorm heb verheugd. En het goede nieuws het was weer lekker weer. Buiten konden we nu pas goed zien in wat voor een mooi gebied we terecht gekomen waren.

In Fort William staan  de stoomtrein uit de Harry Potter films. Die vertrekt daar iedere dag en rijd ook over het beroemde viaduct uit de films bij Glenfinnan. Dit wouden wij natuurlijk zien en op  film en foto vastleggen. Nou dat is ons gelukt.

Maar laten we beginnen bij het begin. Na ontbeten te hebben en onze spullen weer terug in de auto te hebben geladen rijden we naar het station. Daar zien we hem al staan en de rookwolken komen er al uit. Ik voelde me zo blij als een kind dat jarig is. Het begon al aardig druk te worden op het station maar we hebben nog aardig wat foto’s kunnen maken en je kon zelfs even kijken zelfs in dat ding waar de kolen verbrand worden. Echt enorm vet. Ik moest de Japanner uithangen en wou overal mee op de foto. Bijna hoop je dat je alsnog verteld wordt dat deze trein naar Zweinstein vertrekt en dat je mee mag.. Maarja Harry Potter is natuurlijk fictie.. maar dromen mag natuurlijk altijd.

Foto’s van de stoomtrein bij het station van Fort William.

Na een tijdje zijn we doorgereden naar Glenfinnan waar het viaduct staat. Nu waren we ruim op tijd en dachten slim te zijn om door het veld te lopen naar het viaduct. Maar helaas een riviertje zette daar een stokje voor, of eigenlijk water voor. Toen moesten we alsnog flink opschieten en met brandende kuiten en compleet buitenadem waren we dan toch nog op tijd. Snel de videocamera op statief gezet en wachten maar. In de verte hoorde we hem al aankomen. Hij toeterde een paar keer en toen kwamen er witte rookpluimen uit de bergen. Daar was hij dan! Enorm veel foto’s gemaakt. Niks anders dan knopje induwen en klikkliklikliklik. Hij ging behoorlijk snel  en binnen de kortste keren was hij alweer weg. We konden hem nog een stukje op de berg zien rijden maart oen was het echt weer klaar. Wel hebben we daar nog een hele tijd gestaan. Een groepsfoto gemaakt en er staan wat foto’s van mezelf bij waarvan ik denk.. ???

Je hebt daar ook een meer liggen en daar zijn we ook nog even wezen kijken. Weer een mooi uitzicht met mooie bergruggen langs het meer. Wat fototjes gemaakt en toen waren we A kwijt. A scheen al naar boven gelopen te zijn naar het view point.

Het viewpoint was erg mooi want je had een mooi uitzicht over het meer en de bergen. Ook lag daar boven nog een geocache die hebben we ook nog even meegepakt. Het was verder naar boven een flink glibberig klimpartijtje. Maar we hebben hem!

Toen we het daar eenmaal gezien hebben zijn we weer terug gegaan naar Fort William Daar even boodschappen gedaan en toen wouden we een stukje van de ben nevis lopen. Helaas ging dat niet door. Omdat het vanaf de parkeerplaats nog een flink eind lopen is tot de Ben Nevis omdat je daar eerst langs/over de Glen Nevis moet. Dit was erg jammer maar gezien de tijd ging dit echt niet lukken. Toen daar maar wat gegeten. Vogeltjes gevoerd en door naar Loch Ness.

Eenmaal bij de camping die de mensen bij hun manege hebben, snel onze tent opgezet om naar Loch Ness te kunnen gaan kijken. Tevens zal ook dit onze laatste nacht worden in Schotland zelf. Want morgen overnachten we alweer in Engeland.

Manege waar we de nacht doorgebracht hebben.

Loch Ness

Helaas hebben we geen Nessie kunnen vinden wel weer een mooi uitzicht en wat was het koud! Ik was me die dag ook steeds beroerder gaan voelen dus dat kan er wellicht ook iets mee te maken hebben maar de wind hielp ook niet echt. Na genoten te hebben van het uitzicht en een telefoontje met mijn moeder en de moeder van mijn vriend aan Loch ness weer terug naar de camping. We hadden Nessie dan wel niet gevonden maar gelukkig hadden we als avondeten wel nasi.

Achter twee grote containers hebben we ons tafeltje neergezet en daar stonden we zo goed als uit de wind. Hier hebben we lekker ons avondeten gekookt en opgegeten en als toetje hadden we chocoladetaart. En die was lekker! Ondertussen hadden we onze chagrijnige buurman de fietser al een paar keer gezien maar op een “hello” reageerde hij niet. Dus hebben we hem verder maar genegeerd, Hij heeft ons nog wel een paar keer boos aangekeken. geen idee wat we verkeerd hebben gedaan.

na het eten begon het een beetje te spatten en hebben we ons tafeltje in de afwasruimte gezet daar nog wat nagedronken en daarna lekker gaan slapen. het waaide die nacht erg hard. maar gelukkig was het wel droog en ik heb die nacht weer heerlijk geslapen.